ارزش نماز اول وقت

آقای مصباح می گوید: آیت الله بهجت از مرحوم آقای قاضی (ره) نقل می کردند که ایشان می فرمود:
« اگر کسی نماز واجبش را اول وقت بخواند و به مقامات عالیه نرسد مرا لعن کند! و یا فرمودند: به صورت من تف بیندازد. »
اول وقت سرّعظیمی است « حافظوا علی الصلوات: در انجام نمازها کوشا باشید. »
خود یک نکته ای است غیر از « أقیموا الصلوة: و نماز را بپا دارید. »
و همچنین که نماز گزار اهتمام داشته باشد و مقید باشد که نماز را اول وقت بخواند فی حدّ نفسه آثار زیادی دارد، هر چند حضور قلب هم نباشد. »

برنامه ریزی برای گناه نکردن

آیا برای این بی سرو سامانی خود برنامه و وقتی مشخص کرده ایم ؟
آیا تصمیم گرفته ایم که روزی دیگر گناه نکنیم.
یا این که همین وضع را می خواهیم ادامه دهیم؟
اگر نمی خواهیم این وضع ادامه داشته باشد
برای آن وقتی تعیین کنیم ، یک ماه ،شش ماه ، یک یا چند سال .
خلاصه اگر بخواهیم تا زنده ایم این گناه کردن را ادامه دهیم خطرناک است.
پس حداقل حدی برای گناهمان تعیین کنیم.

توفیق نماز شب در گناه نکردن است

ما برای اوقات خواب خود افسوس می خوریمکه چرا برای نماز شب بیدار نمی شویم در صورتی که اوقاتا بیداری را به غفلت می گذرانیم ؛زیرا اگر در بیداری به توجه و بندگی مشغول باشیم توفیق بیداری شب را نیز برای تجهد وخواندن نافله ی شب و تلاوت قرآن پیدا می کردیم.

امام مهدی را ناظر اعمال خود بدانیم

چنانچه در اتاقی دربسته باشیم و بدانیم که قدرت بزرگی پشت در باشد و سخنان ما را علیه یا له خود می شنود و ضبط می نماید و به موقع علیه ما اجرا می کند چقدر حال ما فرق می کند و مواظب سخنان خود می شویم ؟
با آنکه آنها را نمی بینیم ولی علم داریم و می دانیم که پشت در هستند؛پس چرا حال ما نسبت به امام زمان (عج الله تعالی فرجه )چنین نیست .در انجام آنچه که بر له یا علیه اوست ؟
و با اهل سنت که چنین اعتقادی ندارند فرق داریم .

امام (ع) و قرآن را با یقین بشناسیم

اگر از قرآن استفاده نمی کنیم برای این است که یقین ما ضعیف است و از این رو اگر خود امام (علیه السلام ) را هم ببینیم تغییر حالی در ما حاصل نمی شود .
چنان چه عده ای در حال حضور به ائمه (علیه السلام ) بد و ناسزا می گفتند.
امام (علیه السلام) و قرآن با کتاب رستم و اسفندیار فرق دارند.آیا ما اهل قرآن هستیم یا نه ؟برای تعجیلش دعا می کنیم ؟ نکند از آنها نباشیم

قدر نماز را بدان

بدان که هر چیزی از عمل تو تابع نماز توست . بر شما با د به محافظت از نماز های پنج گانه در اولین وقت های آن ها و بر شما باد روی نمودن و توجه تام به سوی خدای تعالی.
همین نماز که ما با تهدید به چوب و تازیانه و عقوبت جهنمی شدن در صورت ترک آن انجام می دهیم آقایان می فرمایند :«از همه چیز لذیذ تر است.»
نماز جام خوش گواری است که الّذ لذایذ است که چنین خمر خوش گواری در عالم نیست .

به آنچه که می دانی عمل کن

اگر کسی هر چه می داند زیر ا نگذارد و در هرچه نمی داند توقف و احتیاط بکند تا زمانی که بداند ، کار تمام است.
اگر معلومات را زیر پا گذاشت و در مجهولات هیچ مقید نشد و به هر طرف رفت به مقصود نمی رسد.
پس همین که انسان به معاوماتش عمل کرد دیگر حالت منتظره ای ندارد بقیه بر عهده ی خداست .

راه لذت بردن از نماز

احساس لذت در نماز یک سری مقدمات خارج از نماز دارد و یک سری مقدمات در خود نماز. آنچه پیش از نماز و در خارج از نماز باید مورد ملاحظه باشد و عمل شود این است که انسان گناه نکند و قلب خود را سیاه نکند .
معصیت روح را مکدر می کند و نورانیت دل را از بین می برد و در هنگام خود نماز انسان باید سیم محکمی در خود بکشد تا غیر خدا داخل نشود یعنی فکرش را ار غیر خدا منصرف کند و توجهش به غیر خدا مشغول نشود .
اگر توجهش به جایی غیر خدا جلب شد سریع التفاتش را به خدا بازگرداند.

خودمان باعث عذاب می شویم

خداوند هرگز اوضاع قومی را تغییر نمی دهد مگر خود آنان آنچه که دارند را تغییر دهند.
هرچه هست از قامت ناساز بی اندام ماست .تا ما ناجور نشویم آنچه از بالا بر سر ما نازل می شود ، ناجور نمی شود ،بلکه کاری می کنیم که باران رحمت بر ما نقمت و عذاب و می شود .

مراقب باشید از خدا دور نشوید

قدم اول در سیر الی الله و در مسیر تقرب خداوند این است که انسان هر وقت تصمیم به خودسازی گرفت ، بداند که فاصله ی طولانی با مولای خود دارد و مراقب باشد که حداقل اگر نزدیک تر نشد ، دورتر نیز نشود و سعی کند موقعیتی را که دارد حفظ کند و بعد کم کم به جلو حرکت کرده و خود را به مولا نزدیکتر کند.